Τι Είναι ο Διαλογισμός ?
Άν νιώθεις ότι αντιστέκεσαι πολύ στο διαλογισμό, αυτό δείχνει απλώς ότι κατά βάθος είσαι σε εγρήγορση διότι θα συμβεί κάτι που θα αλλάξει όλη σου τη ζωή. Φοβάσαι να ξαναγεννηθείς. Έχεις επενδύσει πάρα πολλά στις παλιές σου συνήθειες, στην παλιά προσωπικότητα, στην παλιά ταυτότητα.
Ο διαλογισμός δεν είναι τίποτε άλλο από μια προσπάθεια να καθαρίσεις την ύπαρξή σου, μια προσπάθεια να γίνεις φρέσκος και νέος, μια προσπάθεια να γίνεις πιο ζωντανός και με μεγαλύτερη εγρήγορση. Αν φοβάσαι το διαλογισμό, αυτό σημαίνει ότι φοβάσαι τη ζωή, φοβάσαι την επίγνωση, και προβάλλει η αντίσταση, επειδή ξέρεις ότι αν προχωρήσεις στο διαλογισμό, κάτι είναι επόμενο να συμβεί. Αν δεν αντιστέκεσαι καθόλου, ίσως να συμβαίνει αυτό επειδή δεν παίρνεις και πολύ στα σοβαρά το διαλογισμό, δεν βλέπεις το διαλογισμό με μεγάλη ειλικρίνεια. Μπορείς τότε να παίζεις εδώ κι εκεί – τι να φοβηθείς;΄΄ ( Osho )
Ο διαλογισμός δεν είναι τίποτε άλλο από μια προσπάθεια να καθαρίσεις την ύπαρξή σου, μια προσπάθεια να γίνεις φρέσκος και νέος, μια προσπάθεια να γίνεις πιο ζωντανός και με μεγαλύτερη εγρήγορση. Αν φοβάσαι το διαλογισμό, αυτό σημαίνει ότι φοβάσαι τη ζωή, φοβάσαι την επίγνωση, και προβάλλει η αντίσταση, επειδή ξέρεις ότι αν προχωρήσεις στο διαλογισμό, κάτι είναι επόμενο να συμβεί. Αν δεν αντιστέκεσαι καθόλου, ίσως να συμβαίνει αυτό επειδή δεν παίρνεις και πολύ στα σοβαρά το διαλογισμό, δεν βλέπεις το διαλογισμό με μεγάλη ειλικρίνεια. Μπορείς τότε να παίζεις εδώ κι εκεί – τι να φοβηθείς;΄΄ ( Osho )
"Η ζωή δεν έχει κάποιο σκοπό. Μην σοκάρεσαι. Η όλη ιδέα του σκοπού είναι λάθος – προέρχεται από την απληστία."
"Η ζωή είναι σκέτη χαρά, είναι παιγνιώδης, είναι διασκέδαση, γέλιο, για κανένα απολύτως σκοπό. Η ζωή αποτελεί αυτοσκοπό, δεν έχει κανένα άλλο σκοπό. Μόλις το καταλάβεις, θα έχεις καταλάβει τι σημαίνει διαλογισμός. Σημαίνει να ζεις τη ζωή σου χαρούμενα, παίζοντας, με ολικότητα και χωρίς κανένα σκοπό στο τέλος, χωρίς κανένα σκοπό στον ορίζοντα, χωρίς κανένα απολύτως σκοπό. Όπως ακριβώς τα μικρά παιδιά που παίζουν στην παραλία, μαζεύοντας κοχύλια και χρωματιστά βότσαλα – για ποιο σκοπό;"
"Δεν υπάρχει κανείς απολύτως σκοπός." ( Osho )
"Η ζωή είναι σκέτη χαρά, είναι παιγνιώδης, είναι διασκέδαση, γέλιο, για κανένα απολύτως σκοπό. Η ζωή αποτελεί αυτοσκοπό, δεν έχει κανένα άλλο σκοπό. Μόλις το καταλάβεις, θα έχεις καταλάβει τι σημαίνει διαλογισμός. Σημαίνει να ζεις τη ζωή σου χαρούμενα, παίζοντας, με ολικότητα και χωρίς κανένα σκοπό στο τέλος, χωρίς κανένα σκοπό στον ορίζοντα, χωρίς κανένα απολύτως σκοπό. Όπως ακριβώς τα μικρά παιδιά που παίζουν στην παραλία, μαζεύοντας κοχύλια και χρωματιστά βότσαλα – για ποιο σκοπό;"
"Δεν υπάρχει κανείς απολύτως σκοπός." ( Osho )
"Ο διαλογισμός δεν είναι πράγμα του νου, είναι κάτι πέρα από το νου. Το πρώτο βήμα είναι να είσαι παιγνιώδης μαζί του. Αν είσαι παιγνιώδης μαζί του, ο νους δεν μπορεί να καταστρέψει το διαλογισμό σου. Αλλιώς θα τον μετατρέψει σε ένα ακόμη παιγνίδι του εγώ΄ θα σε κάνει πολύ σοβαρό. Θα αρχίσεις να σκέφτεσαι, Έίμαι ένας σπουδαίος διαλογιστής. Είμαι αγιότερος από τους άλλους.΄ Αυτό ακριβώς συνέβη σε χιλιάδες λεγόμενους αγίους, ηθικολόγους, πουριτανούς: παίζουν παιγνίδια τού εγώ, αδιόρατα παιγνίδια τού εγώ."
΄"Θέλω λοιπόν να κόψω την ίδια του τη ρίζα από την αρχή. Να είσαι παιγνιώδης μαζί του. Είναι ένα τραγούδι που θα πεις, ένας χορός που θα χορέψεις. Δες τον σαν ένα είδος διασκέδασης και θα εκπλαγείς: αν μπορείς να είσαι παιγνιώδης με το διαλογισμό, ο διαλογισμός θα μεγαλώνει κάνοντας άλματα. Δεν έχεις όμως εσύ ως επιθυμία κάποιο στόχο΄ απολαμβάνεις απλώς το ότι κάθεσαι σιωπηλός, απολαμβάνεις την ίδια την πράξη του ότι κάθεσαι σιωπηλός – δεν επιζητάς κάποιες γιογκικές δυνάμεις, κάποια σίντι, θαύματα. Είναι ανοησίες όλα αυτά, οι ίδιες παλιές ανοησίες, το ίδιο παλιό παιγνίδι που παίζεται με καινούργιες λέξεις, σε καινούργιο επίπεδο…"
"Τη ζωή την ίδια χρειάζεται να την εκλάβεις ως ένα συμπαντικό αστείο – και τότε χαλαρώνεις ξαφνικά, γιατί δεν υπάρχει τίποτε για το οποίο να έχεις ένταση. Και με την χαλάρωση εκείνη αρχίζει να αλλάζει κάτι μέσα σου – μια ριζική αλλαγή, μια μεταμόρφωση – και τα μικροπράγματα της ζωής αρχίζουν να παίρνουν νέο νόημα, νέα σημασία. Τότε τίποτε δεν είναι μικρό, όλα αρχίζουν να αποκτούν μια νέα γεύση, μια νέα αύρα΄ αρχίζεις να νιώθεις την ύπαρξη ενός είδους θεϊκότητας παντού. Δεν γίνεσαι χριστιανός, δεν γίνεσαι ινδουϊστής, δεν γίνεσαι μωαμεθανός΄ γίνεσαι απλώς ένας λάτρης της ζωής. Μαθαίνεις ένα μόνο πράγμα, πώς να χαίρεσαι με τη ζωή."
"Αλλά να χαίρεσαι με τη ζωή είναι ο δρόμος που οδηγεί προς το Θεό. Χόρεψε πηγαίνοντας προς το Θεό, γέλα πηγαίνοντας προς το Θεό, τραγούδα πηγαίνοντας προς το Θεό!" ( Osho )
΄"Θέλω λοιπόν να κόψω την ίδια του τη ρίζα από την αρχή. Να είσαι παιγνιώδης μαζί του. Είναι ένα τραγούδι που θα πεις, ένας χορός που θα χορέψεις. Δες τον σαν ένα είδος διασκέδασης και θα εκπλαγείς: αν μπορείς να είσαι παιγνιώδης με το διαλογισμό, ο διαλογισμός θα μεγαλώνει κάνοντας άλματα. Δεν έχεις όμως εσύ ως επιθυμία κάποιο στόχο΄ απολαμβάνεις απλώς το ότι κάθεσαι σιωπηλός, απολαμβάνεις την ίδια την πράξη του ότι κάθεσαι σιωπηλός – δεν επιζητάς κάποιες γιογκικές δυνάμεις, κάποια σίντι, θαύματα. Είναι ανοησίες όλα αυτά, οι ίδιες παλιές ανοησίες, το ίδιο παλιό παιγνίδι που παίζεται με καινούργιες λέξεις, σε καινούργιο επίπεδο…"
"Τη ζωή την ίδια χρειάζεται να την εκλάβεις ως ένα συμπαντικό αστείο – και τότε χαλαρώνεις ξαφνικά, γιατί δεν υπάρχει τίποτε για το οποίο να έχεις ένταση. Και με την χαλάρωση εκείνη αρχίζει να αλλάζει κάτι μέσα σου – μια ριζική αλλαγή, μια μεταμόρφωση – και τα μικροπράγματα της ζωής αρχίζουν να παίρνουν νέο νόημα, νέα σημασία. Τότε τίποτε δεν είναι μικρό, όλα αρχίζουν να αποκτούν μια νέα γεύση, μια νέα αύρα΄ αρχίζεις να νιώθεις την ύπαρξη ενός είδους θεϊκότητας παντού. Δεν γίνεσαι χριστιανός, δεν γίνεσαι ινδουϊστής, δεν γίνεσαι μωαμεθανός΄ γίνεσαι απλώς ένας λάτρης της ζωής. Μαθαίνεις ένα μόνο πράγμα, πώς να χαίρεσαι με τη ζωή."
"Αλλά να χαίρεσαι με τη ζωή είναι ο δρόμος που οδηγεί προς το Θεό. Χόρεψε πηγαίνοντας προς το Θεό, γέλα πηγαίνοντας προς το Θεό, τραγούδα πηγαίνοντας προς το Θεό!" ( Osho )
"Διαλογισμός σημαίνει χαλάρωση, απόλυτη χαλάρωση, πλήρη παύση κάθε δραστηριότητας – σωματικής, νοητικής, συναισθηματικής. Όταν είσαι τόσο βαθιά χαλαρωμένος που να μην κινείται τίποτε μέσα σου, όταν παύει κάθε δράση – σαν να κοιμάσαι βαθιά αλλά να είσαι και ξύπνιος – τότε μπορείς να γνωρίσεις ποιος είσαι. Ξαφνικά ανοίγει το παράθυρο. Δεν μπορεί να ανοίξει με προσπάθεια, διότι η προσπάθεια δημιουργεί ένταση – και η ένταση είναι η αιτία όλης μας της δυστυχίας. Επομένως είναι κάτι το πολύ θεμελιώδες που πρέπει να καταλάβεις, ότι ο διαλογισμός δεν αποτελεί προσπάθεια.
Χρειάζεται να είναι κανείς πολύ παιγνιώδης σε ό,τι αφορά το διαλογισμό, χρειάζεται να μάθει να τον απολαμβάνει σαν διασκέδαση. Χρειάζεται να μην τον βλέπει με σοβαρότητα – αν είσαι σοβαρός, θα χάσεις την ουσία. Χρειάζεται να πας εκεί πολύ χαρούμενα. Και να διατηρείς την επίγνωση ότι πέφτεις σε όλο και πιο βαθιά χαλάρωση. Δεν πρόκειται για αυτοσυγκέντρωση, ακριβώς το αντίθετο, πρόκειται για χαλάρωση. Όταν είσαι εντελώς χαλαρωμένος, για πρώτη φορά αρχίζεις να νιώθεις την πραγματικότητά σου, βρίσκεσαι ενώπιον της ύπαρξής σου. Όταν είσαι απασχολημένος με δραστηριότητα, είσαι τόσο απορροφημένος που δεν μπορείς να δεις τον εαυτό σου. Η δραστηριότητα δημιουργεί πολύ καπνό γύρω σου, σηκώνει πολλή σκόνη γύρω σου. Χρειάζεται λοιπόν να αφήσεις κάθε δραστηριότητα, τουλάχιστον για λίγες ώρες την ημέρα.
Είναι έτσι μόνο στην αρχή. Όταν έχεις μάθει την τέχνη της ανάπαυσης, μπορείς να είσαι και δραστήριος και αναπαυμένος ταυτόχρονα, επειδή τότε ξέρεις ότι η ανάπαυση είναι κάτι τόσο εσωτερικό που δεν μπορεί να το ενοχλήσει τίποτε από έξω. Η δραστηριότητα συνεχίζεται στην περιφέρεια και στο κέντρο παραμένεις αναπαυμένος. Έτσι λοιπόν, μόνο στην αρχή θα πρέπει να αφήσεις τη δραστηριότητα για λίγες ώρες. Όταν έχεις μάθει την τέχνη, δεν υπάρχει ζήτημα τότε: είκοσι τέσσερις ώρες την ημέρα μπορείς να είσαι διαλογιστικός και μπορείς να συνεχίζεις όλες τις δραστηριότητες της συνηθισμένης ζωής.
Να θυμάσαι όμως, η λέξη κλειδί είναι η ανάπαυση, η χαλάρωση. Μην πας ποτέ εναντίον της ανάπαυσης και της χαλάρωσης. Κανόνισε τη ζωή σου με τρόπο τέτοιο, άφησε κάθε μάταιη δραστηριότητα, γιατί το ενενήντα τοις εκατό είναι μάταιο΄ είναι απλώς για να σκοτώνεις την ώρα σου και να παραμένεις απασχολημένος. Κάνε μόνο τα ουσιώδη κι αφιέρωσε την ενέργειά σου όλο και περισσότερο στην εσωτερική διαδρομή. Τότε γίνεται το θαύμα και μπορείς να παραμένεις σε ανάπαυση και δράση μαζί, ταυτοχρόνως. Πρόκειται για τη συνάντηση ιερού κι εγκόσμιου, για τη συνάντηση τούτου και του άλλου κόσμου, για τη συνάντηση του υλισμού και του πνευματισμού." ( Osho )
Χρειάζεται να είναι κανείς πολύ παιγνιώδης σε ό,τι αφορά το διαλογισμό, χρειάζεται να μάθει να τον απολαμβάνει σαν διασκέδαση. Χρειάζεται να μην τον βλέπει με σοβαρότητα – αν είσαι σοβαρός, θα χάσεις την ουσία. Χρειάζεται να πας εκεί πολύ χαρούμενα. Και να διατηρείς την επίγνωση ότι πέφτεις σε όλο και πιο βαθιά χαλάρωση. Δεν πρόκειται για αυτοσυγκέντρωση, ακριβώς το αντίθετο, πρόκειται για χαλάρωση. Όταν είσαι εντελώς χαλαρωμένος, για πρώτη φορά αρχίζεις να νιώθεις την πραγματικότητά σου, βρίσκεσαι ενώπιον της ύπαρξής σου. Όταν είσαι απασχολημένος με δραστηριότητα, είσαι τόσο απορροφημένος που δεν μπορείς να δεις τον εαυτό σου. Η δραστηριότητα δημιουργεί πολύ καπνό γύρω σου, σηκώνει πολλή σκόνη γύρω σου. Χρειάζεται λοιπόν να αφήσεις κάθε δραστηριότητα, τουλάχιστον για λίγες ώρες την ημέρα.
Είναι έτσι μόνο στην αρχή. Όταν έχεις μάθει την τέχνη της ανάπαυσης, μπορείς να είσαι και δραστήριος και αναπαυμένος ταυτόχρονα, επειδή τότε ξέρεις ότι η ανάπαυση είναι κάτι τόσο εσωτερικό που δεν μπορεί να το ενοχλήσει τίποτε από έξω. Η δραστηριότητα συνεχίζεται στην περιφέρεια και στο κέντρο παραμένεις αναπαυμένος. Έτσι λοιπόν, μόνο στην αρχή θα πρέπει να αφήσεις τη δραστηριότητα για λίγες ώρες. Όταν έχεις μάθει την τέχνη, δεν υπάρχει ζήτημα τότε: είκοσι τέσσερις ώρες την ημέρα μπορείς να είσαι διαλογιστικός και μπορείς να συνεχίζεις όλες τις δραστηριότητες της συνηθισμένης ζωής.
Να θυμάσαι όμως, η λέξη κλειδί είναι η ανάπαυση, η χαλάρωση. Μην πας ποτέ εναντίον της ανάπαυσης και της χαλάρωσης. Κανόνισε τη ζωή σου με τρόπο τέτοιο, άφησε κάθε μάταιη δραστηριότητα, γιατί το ενενήντα τοις εκατό είναι μάταιο΄ είναι απλώς για να σκοτώνεις την ώρα σου και να παραμένεις απασχολημένος. Κάνε μόνο τα ουσιώδη κι αφιέρωσε την ενέργειά σου όλο και περισσότερο στην εσωτερική διαδρομή. Τότε γίνεται το θαύμα και μπορείς να παραμένεις σε ανάπαυση και δράση μαζί, ταυτοχρόνως. Πρόκειται για τη συνάντηση ιερού κι εγκόσμιου, για τη συνάντηση τούτου και του άλλου κόσμου, για τη συνάντηση του υλισμού και του πνευματισμού." ( Osho )
