Ανατομία του Ανθρώπινου Σώματος
Οστά  του  Θώρακα 

Ο σκελετός  του  θώρακα  αποτελείται  από  τους  12 θωρακικούς  σπονδύλους, από  το  στέρνο  και από  12 ζεύγη πλευρών  που εκτείνονται  από  τη  σπονδυλική  στήλη  µέχρι  το  στέρνο.  Οι  κινήσεις  του  θώρακα  κατά  την  αναπνοή, που  οφείλονται  στην  λειτουργία  των  αναπνευστικών  µυών, πραγµατοποιούνται  κυρίως  στο  σηµείο  που  οι πλευρές  ενώνονται  µε  τους  θωρακικούς  σπονδύλους.   Στις  αρθρώσεις  αυτές  κατά  την  αναπνοή  γίνονται  κινήσεις  των  πλευρών  και του  στέρνου  και  αυξοµειώνεται  ανάλογα  το  µέγεθος  του  θώρακα. Έτσι, κατά  την  εισπνοή, οι διαστάσεις  του  θώρακα  αυξάνουν  αφ΄  ενός  µεν µε  την  κίνηση  των  πλευρών  και του  στέρνου  προς τα  πάνω, οπότε  το  στέρνο  αποµακρύνεται  από  τη  σπονδυλική  στήλη, αφ΄ εταίρου  δε µε την  κίνηση  των  πλευρών  προς  τα  έξω. Τα  αντίθετα  συµβαίνουν  κατά  την  εκπνοή. 

Ο θώρακας είναι η περιοχή του σώματος ανάμεσα στον τράχηλο και στην κοιλιά. Περιέχει ζωτικά όργανα όπως η καρδιά, οι πνεύμονες και τα κύρια αιμοφόρα αγγεία (πνευμονικές αρτηρίες/φλέβες, άνω κοίλη φλέβα και θωρακική αορτή). Οριοθετείται από οστέινες δομές, συμπεριλαμβανομένων των 12 ζευγών πλευρών και των θωρακικών σπονδύλων, ενώ παράλληλα υποστηρίζεται από πολλούς συνδέσμους και μύες.
Ο θώρακας περιέχει το μεσοθωράκιο, που είναι η κεντρική περιοχή της θωρακικής κοιλότητας, που περιέχει την καρδιά, την θωρακική αορτή, την τραχεία, τον οισοφάγο και άλλες δομές. Η θωρακική κοιλότητα χωρίζεται περαιτέρω σε δύο υπεζωκοτικές κοιλότητες, καθεμία από τις οποίες περιέχει έναν πνεύμονα. Τέλος, ένας λεπτός μυς που ονομάζεται διάφραγμα χωρίζει τη θωρακική κοιλότητα από την κοιλιά.
Οι βασικές λειτουργίες του θώρακα είναι η προστασία των ζωτικών οργάνων, η διευκόλυνση της αναπνοής και η παροχή δομικής στήριξης στον κορμό.
Στους ανθρώπους, ο θώρακας είναι ένα βασικό μέρος του κορμού, ενώ στα έντομα αναφέρεται στο μεσαίο τμήμα όπου προσκολλώνται τα πόδια και τα φτερά.

Στο ανθρώπινο σώμα, η περιοχή του θώρακα μεταξύ του λαιμού και του διαφράγματος στο μπροστινό μέρος του σώματος ονομάζεται στήθος. Η αντίστοιχη περιοχή σε ένα ζώο μπορεί επίσης να αναφέρεται ως στήθος. Το σχήμα του στήθους δεν αντιστοιχεί σε εκείνο το τμήμα του θωρακικού σκελετού που περικλείει την καρδιά και τους πνεύμονες. Όλη η πλάτη των ώμων οφείλεται στην ζώνη ώμου και περιέχει τις μασχάλες και τα κεφάλια των νετρών. Στη μεσαία γραμμή φαίνεται η ανωτέρια εγκοπή πάνω, ενώ κάτω από το πλάτος περίπου τρία δάχτυλα μπορεί να γίνει αισθητή μια εγκάρσια κορυφογραμμή, η οποία είναι γνωστή ως η σπονδυλική γωνία και αυτό σηματοδοτεί τη διασταύρωση μεταξύ του μανουβίου και του σώματος του στέρνου. Επίπεδο με αυτή τη γραμμή οι δεύτερες πλευρές ενώνουν το στέρνο και όταν βρεθούν αυτές οι κάτω πλευρές μπορούν συχνά να μετρηθούν. Στο κάτω μέρος του στέρνου, όπου ενώνεται η έβδομη ή τελευταία πραγματική πλευρά, ο αρθρικός χόνδρος αρχίζει και πάνω από αυτό υπάρχει συχνά μια κατάθλιψη γνωστή ως κοιλότητα του στομάχου.

ΟστάΤα οστά του θώρακα, που ονομάζεται "θωρακικός σκελετός" είναι ένα συστατικό του αξονικού σκελετού. Αποτελείται από τις πλευρές και το στέρνο. Οι νευρώσεις του θώρακα αριθμούνται με αύξουσα σειρά από το 1-12. Τα 11 και 12 είναι γνωστά ως επιπλέουσες νευρώσεις επειδή δεν έχουν κανένα πρόσθιο σημείο προσάρτησης, ειδικότερα ο χόνδρος που συνδέεται με το στέρνο, καθώς τα 1-7 είναι και επομένως ονομάζονται "πλωτά". Ενώ οι νευρώσεις 8-10 ονομάζονται ψευδείς νευρώσεις, καθώς ο χλοοτάπης τους αρθρώνεται με τον χονδροειδές χόνδρο της άνω πλευράς.

Παθήσεις
Πλευριτική συλλογή αριστερού πνεύμονα όπως αποτυπώνεται σε ακτινογραφία θώρακος.Οι θωρακικές παθήσεις περιλαμβάνουν ένα ευρύ φάσμα παθήσεων που επηρεάζουν την θωρακική κοιλότητα, συμπεριλαμβανομένων των πνευμόνων, της καρδιάς και άλλων δομών. Αυτές οι ασθένειες μπορούν να προκληθούν από διάφορους παράγοντες, όπως λοιμώξεις, τραυματισμούς και γενετικές προδιαθέσεις. Μερικά συνηθισμένα παραδείγματα περιλαμβάνουν τον καρκίνο του πνεύμονα, τη χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, την πνευμονία, τον πνευμονοθώρακα, και την πλευριτική συλλογή.
Κοινές θωρακικές παθήσεις:

• Καρκίνος του πνεύμονα: Κακοήθης ανάπτυξη όγκου στους πνεύμονες, που συχνά συνδέεται με καρκινογόνες ουσίες.
• Χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια: Ένας τύπος προοδευτικής πνευμονοπάθειας που δυσκολεύει την αναπνοή, και συχνά προκαλείται από το κάπνισμα.
• Πνευμονία: Λοίμωξη στον έναν ή και στους δύο πνεύμονες, που μπορεί να προκαλέσει συλλογή υγρού.
• Πνευμοθώρακας: Ανώμαλη συλλογή αέρα στον υπεζωκοτικό χώρο μεταξύ του πνεύμονα και του θωρακικού τοιχώματος.
• Πνευμονική εμβολή: Απόφραξη σε μία από τις πνευμονικές αρτηρίες στους πνεύμονες, που συχνά προκαλείται από θρόμβους αίματος.
• Διάμεση πνευμονοπάθεια: Ομάδα διαταραχών των πνευμόνων που προκαλούν ουλές και φλεγμονή του πνευμονικού ιστού.

Άλλες καταστάσεις:

• Υπεζωκοτική συλλογή: Μη φυσιολογική συσσώρευση υγρού στον υπεζωκοτικό χώρο (την περιοχή μεταξύ των πνευμόνων και του θωρακικού τοιχώματος).
• Καρκίνος οισοφάγου: Ανάπτυξη κακοήθους όγκου στον οισοφάγο.
• Διαφραγματοκήλη: Πάθηση όπου μέρος του στομάχου ωθείται προς τα πάνω μέσω του διαφράγματος στην θωρακική κοιλότητα.
• Σύνδρομο θωρακικής εξόδου: Ομάδα διαταραχών που εμφανίζονται όταν συμπιέζονται νεύρα ή αιμοφόρα αγγεία στον χώρο μεταξύ της κλείδας και της πρώτης πλευράς (θωρακική έξοδος).
• Όγκοι θωρακικού τοιχώματος: Μη φυσιολογική ανάπτυξη κυττάρων στο θωρακικό τοίχωμα.

Η διάγνωση των θωρακικών παθήσεων συχνά περιλαμβάνει έναν συνδυασμό κλινικής εξέτασης, απεικονιστικών εξετάσεων (ακτινογραφίες, αξονικές τομογραφίες, μαγνητική τομογραφία) και λειτουργικών εξετάσεων πνευμονικής λειτουργίας. Οι επιλογές θεραπείας ποικίλλουν ανάλογα με την εκάστοτε πάθηση και μπορεί να περιλαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή, χειρουργική επέμβαση, ακτινοθεραπεία ή άλλες παρεμβάσεις.
Πολλές παθήσεις του θώρακα μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά, ειδικά όταν διαγνωστούν έγκαιρα. Επομένως, είναι σημαντικό να ζητείται άμεση ιατρική βοήθεια εάν εμφανιστούν συμπτώματα όπως πόνος στο στήθος, δύσπνοια, επίμονος βήχας ή άλλα ανησυχητικά σημάδια.