Να ρισκάρεις, να τσακιστείς, να πέσεις με τα μούτρα και να τα σπάσεις. Να φτάσεις στο σημείο που θα πεις πως δεν μπορείς να τα καταφέρεις και να μπορέσεις, να δείξεις σε όλους μα κυρίως σε ‘σένα πως έχεις ακόμα πολλή δύναμη κι ας πίστευες πως είχες στερέψει. Να βάλεις φωτιά μέσα σου γιατί αν δεν καείς, πώς θα σκορπίσεις φως;
Να γκρεμιστούν τα όνειρά σου για να ονειρευτείς ξανά, χωρίς φόβο και περιορισμούς αυτή τη φορά, χωρίς αμφιβολίες. Όνειρα μεγάλα μα δικά σου που δε σε τρομάζει τίποτα πια παρά μόνο η εγκατάλειψή τους. Που είσαι έτοιμος να θυσιαστείς για να τα κερδίσεις, με όποιο κόστος. Μόνο πάνω σε άλλους δε θα πατήσεις για να ανέβεις, η ηθική σου είναι ο μόνος σου περιορισμός.
Μόνο τότε θα γνωρίσεις τον εαυτό σου, όταν θα τον έχεις πια χάσει, θα τον χτίσεις απ’ την αρχή με ελπίδα κι όχι παράπονο, με κουράγιο κι όχι απόγνωση. Μόνο όταν τα χάσεις όλα θα μπορέσεις να καταλάβεις τι είναι αυτό που πραγματικά θες, χωρίς περιττά φτιασίδια και κορδέλες, καθαρές επιθυμίες, αγνά όνειρα, ζωηρά χρώματα, βαμμένα με αγώνα και προσπάθεια, με πείσμα και πόνο.
Μόνο αν αδειάσεις , από ανθρώπους κάλπικους και συναίσθημα ψεύτικο , θα γεμίσεις με ότι αξίζεις. Μόνο αν χάσεις την τσακισμένη σου ψυχή, θα μπορέσεις να τη βρεις. Να τη δημιουργήσεις απ’ την αρχή, να μηδενίσεις για να αρχίσεις να μετράς πάλι, ανθρώπους, στιγμές κι εμπειρίες.
Να γκρεμιστούν τα όνειρά σου για να ονειρευτείς ξανά, χωρίς φόβο και περιορισμούς αυτή τη φορά, χωρίς αμφιβολίες. Όνειρα μεγάλα μα δικά σου που δε σε τρομάζει τίποτα πια παρά μόνο η εγκατάλειψή τους. Που είσαι έτοιμος να θυσιαστείς για να τα κερδίσεις, με όποιο κόστος. Μόνο πάνω σε άλλους δε θα πατήσεις για να ανέβεις, η ηθική σου είναι ο μόνος σου περιορισμός.
Μόνο τότε θα γνωρίσεις τον εαυτό σου, όταν θα τον έχεις πια χάσει, θα τον χτίσεις απ’ την αρχή με ελπίδα κι όχι παράπονο, με κουράγιο κι όχι απόγνωση. Μόνο όταν τα χάσεις όλα θα μπορέσεις να καταλάβεις τι είναι αυτό που πραγματικά θες, χωρίς περιττά φτιασίδια και κορδέλες, καθαρές επιθυμίες, αγνά όνειρα, ζωηρά χρώματα, βαμμένα με αγώνα και προσπάθεια, με πείσμα και πόνο.
Μόνο αν αδειάσεις , από ανθρώπους κάλπικους και συναίσθημα ψεύτικο , θα γεμίσεις με ότι αξίζεις. Μόνο αν χάσεις την τσακισμένη σου ψυχή, θα μπορέσεις να τη βρεις. Να τη δημιουργήσεις απ’ την αρχή, να μηδενίσεις για να αρχίσεις να μετράς πάλι, ανθρώπους, στιγμές κι εμπειρίες.
Προκόπης Προκοπίου
Ο Άνθρωπος Θεραπευτής
Reiki Master Practitioner/Teacher
Δάσκαλος Πνευματικής Ισορροπίας
http://prokopis.weebly.com/
